Toen

Wat voor veel mensen tot frustraties leidt, de anderhalve meter samenleving, betekent voor de mimers van Bambie een bron van inspiratie. De voorstelling Bambie C gaat over naar binnen kijken versus naar buiten kijken.

In deze absurdistische voorstelling zien we twee mannetjes op toneel. We kijken bij hen naar binnen en zijn er getuige van hoe zij bij zichzelf naar binnen kijken. Wat betekent het om niet naar buiten te kunnen. Geen fysiek contact te hebben. Elkaar niet te zien. Via beeldende handelingsreeksen en hoorbare telefoongesprekken, met elkaar en met fictieve mensen buiten de theatrale ruimte, verbeelden de mannetjes begrippen als: “je zorgen maken” en “eenzaamheid” maar ook “loslaten, en alles op zijn beloop laten”. De voorstelling eindigt met een hilarische anderhalve meter-choreografie met twee winkelwagentjes en verschillende mensen uit het publiek. Lachen om de vreemde wending die ons toch al vreemde leven ineens kreeg, is de beste manier om de energie te vinden om door te gaan.

UIT DE PERS:

‘In die beginscène zit eigenlijk alles wat Bambie uniek maakt: het met bijna niks fysiek uitvergroten van de binnenwereld, die in dit geval flink door elkaar is geschud vanwege corona en alles wat dat teweeg heeft gebracht, of beter gezegd: brengt –ik heb de neiging in de verleden tijd te spreken maar dat is, vrees ik, wishful thinking. Het is een poëtische choreografie met minimale middelen, slapstick op het slappe koord, een heel eigen vorm van curieus, vindingrijk, associatief en fysiek theater.’ Theaterkrant. Lees de recensie>>

Credits

Spel: Jochem Stavenuiter, Paul van der Laan

Regie/dramaturgie: Marijn van der Jagt

Techniek: Manuel Boutreur

Zakelijk: Tamara Keasberry

Productie: Lena Meijer

Scènefoto’s: Ben van Duin

Blijf op de hoogte. Schrijf je in voor de nieuwsbrief.